Behin batean
baziren oiloa eta azeria, oiloa potoloa
handia eta arrautzarik handienak egiten zituena zen , baina jana ikusten
zuenean arrautzak utzi eta jatera joaten zen, eta horrelakoak ziren oilo
guztiak. Oilarra dotorea beltza eta luma
batzuk zuriak zituena zen. Azeria berriz neska zen eta makilatu egiten zen
egunero,azeria, oso zitala zen eta bakarrik bizitzen zen. Azeria bakarrik bizi zen baina hala ere pozik
korrika apaintzen, ile apaindegikoa izango balitz bezala bere burua apaintzen
zuen. Azeriak Josefina izena zuen eta oilo guztiak Joxepa izena zuten.
Egun batean, azeria
gosez zegoen, eta jan bila baserri batera joan zen. Baserrian oiloak
zeuden eta jateko prest zegoen, azeriak oilo bat jan zuen baina beste oiloa
jandakoan, oilo guztiak azeriaren kontra jarri ziren.Oilo bat egin zuen lagun,azeriak
eta plan bat zuen oiloak jateko, txoko
batera heraman eta jan egin zuen, eta ezkutuan jan zituen besteak ere, baina
oilarra atera zen bizirik. Iluntzean oilarra beste oilarren bila joan zen
azeria hiltzeko, eta lortu zuen oilarrak bilatzea.
Eta azeriarengana
joan eta:
-Zergatik jan
dituzu nire oiloak?-esan zuen oilarrak.
-Goseak
nengoelako!-esan zuen azeriak.
Basoan hil nahi
zuten azeria baina oso gogorra zen eta orduan itxura egin zuen azeriak. Azeria
gorria zen eta odola zelakoan alde egin zuen oilar beltzak. Oilar beltzak esan
zuen:
-Oso lan ona egin
dugu oilarrak!
-Eskerrik asko!-esan
zuten beste oilarrak.
Azeria enteratu
zen zitalkeriak egiten zituela eta orduan pozik geratu zen eta bakarrik bizi
zenez ez zegoen gustura, baina hala ere berarentzat ilea eta makilatzea zen hoberena, eta
horrelaxe bizi izan zen hil arte.
Batzuentzat
gaiztoa izatea ez da ona baina ez baduzu lagunik edo eta gaizki portatzen
bazara ez dizu asko inporta.
Egilea:Gorka Beloki Alegia
1B
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina